De Toeristische Federatie van Belgisch Luxemburg voert je mee terug in de tijd van de "diligences", de vroegere postkoetsen. Toen de eerste toeristen door de fascinerende Ardennen reisden in een hippomobiel, een hele belevenis!
Tot nu toe zijn er zeven routes uitgewerkt die het spoor volgen van de postkoetsen (te downloaden en af te printen):
- Circuit 1: deze lange postroute (200km) werd ten tijde van Keizer Karel toevertrouwd aan de familie Tour et Tassis, die 3 eeuwen lang een belangrijke rol speelde in het Europese postsysteem.
- Circuit 2 : de tweede route is voor paardenspannen in de streek van Marche/La Roche en Tenneville (40km).
- Circuit 3 : meer romantische route, waarbij vanuit 2 etablissementen koetsritten worden aangeboden (20 km).
- Circuit 4: deze route uit de Romeinse tijd verbond Luxemburg-Aarlen met Marbehan, waar postkoetsen uit Carignan-Florenville, Bertrix-Neufchâteau of zelfs Libramont elkaar opwachtten.
- Circuit 5 - Lambermont, de laatste koetsier: de route (83 km) gaat over de kronkelende wegen van de oude Ardennen, geïllustreerd op het schilderij van Tschaggeny (1559).dat Lambermont voorstelt, de laatste koetsier.
- Circuit 6 - Moutarde: deze route (53 km) volgt de sporen van Auguste Moutarde, een hotelier in Neufchâteau en eigenaar van zo'n dertig paarden. Hij verzorgde met name postdiensten van Neufchâteau naar Bouillon-Sedan tijdens de Frans-Duitse oorlog van 1870.
- Circuit 7 - Charrons: er is nog weinig terug te vinden van de wagenmakers, waarvan er in de tijd van de postkoetsen in elk dorp minstens één bestond.
Circuit van 180 km.
Wat was een “malle-poste” of postkoets?
Deze diligences verschenen aan het eind van de 18e eeuw. Ze waren bedoeld om zowel de post als reizigers te vervoeren. Twee typen voertuigen doorkruisten de Ardense dorpen.
De grande malle-poste, was een diligence op 4 wielen, getrokken door 4 of 5 paarden. De koets bestond uit 3 afgesloten compartimenten. De eerste coupé vooraan bood 3 zitplaatsen, die waren het duurst omdat ze het meeste zitcomfort boden. In de berline, in het midden van het rijtuig, konden 6 reizigers tegenover elkaar zitten. Achteraan, in de galerie of rotonde, was er plaats voor 8 reizigers.
Daarnaast bestond er ook een kleinere postkoets, de petite malle-poste, een soort van cabriolet op twee wielen, getrokken door 2 of 3 paarden. Zij deed onze dorpen aan tot aan het begin van de Eerste Wereldoorlog. De koets werd bestuurd door een koetsier of postiljon die plaatsnam boven op het rijtuig of op één van de paarden.
